Στα παραμύθια το ένδυμα δεν καλύπτει απλά το κορμί. Γίνεται διακριτικό γνώρισμα ανθρώπου που ζει στην κοινωνία, σημείο αναγνώρισης, εξανθρωπίζει τα στοιχειά, μεταμορφώνει, γίνεται «ντύμα» του ορατού μας σύμπαντος. Μετά από σύντομη ξενάγηση στην έκθεση «Παραδοσιακές Ενδυμασίες της Μακεδονίας και της Θράκης, 1860 -1960», ακολουθούσαν οι προαφηγηματικές δραστηριότητες (παρουσίαση της διαδικασίας κατασκευής του ενδύματος, άλλοτε και σήμερα, συναγωνισμός επίλυσης αινιγμάτων σχετικών με το ένδυμα), δραστηριότητες που προετοίμαζαν τα παιδιά για τα παραμύθια. Με τη δραματοποιημένη αφήγηση των παραμυθιών («Οι αγριόκυκνοι...» για τα μικρότερα παιδιά, «Ο Μοσχοπλασμένος» για τα μεγαλύτερα), τα παιδιά γοητεύονταν από το μαγικό κόσμο των ελληνικών λαϊκών παραμυθιών με ενδύματα. Τέλος, οι μεταφηγηματικές δραστηριότητες, παιχνίδι, ζωγραφική ή κολάζ, δραματοποίηση σκηνών του παραμυθιού, υφαντική σε ειδικούς αργαλειούς, τραγούδι και χορός με τη συνοδεία κρουστών, συνέβαλαν στην κατανόηση, με διασκεδαστικό τρόπο, των λειτουργι